Natuurlijk wist je dat en misschien heb je op 1 januari jezelf heilig beloofd om b.v. niet meer te roken, minder ongezond te eten, meer te gaan sporten, meer tijd te nemen voor jezelf (en niet alleen voor het werk), of nog meer in te zetten op je werk en op je mogelijke bevordering, enz.
Op zich is dit heel goed, heel sterk, en is zo’n jaareinde en nieuw jaarbegin een mooi moment om te reflecteren over zaken die je deed en wilt volhouden en zaken die je graag anders wilt zien. Waarom lezen we en voelen we dan toch dat “goede voornemens vaak niet lukken” (b.v. unravelbehavior.com) ?
Er zijn eigenlijk diverse factoren, maar we willen toch niet zo pessimistisch zijn om te zeggen dat ze nooit lukken …
Wat maken deze voornemers moeilijk ? De kern ligt ‘m in het feit dat we naar een gedrags- en/of mentale verandering gaan, en dit is moeilijk van de ene dag op de andere te doen. Bovendien gaat het vaak om gewoontes die al heel lang in ons leven zijn ingeburgerd b.v. in de winter zitten we liever in de zetel dan te gaan sporten. Onze wandeling elke dag van 30 minuten wordt bij de eerste stevige winterdag (met koude en regen) al terug met een reden (excuus ?) aan de kant gezet.
Belangrijke zaken die kunnen helpen om onze voornemens toch in effectief gedrag om te zeten, en vooral te laten ‘duren’ zijn :
- zet in op die zaken waarvoor je echt gemotiveerd bent (dus waarvoor je een soort ‘sense of urgency’ voelt) b.v. sporten is cruciaal want anders ervaar je meer hoofdpijn;
- probeer vol te houden via het echt gedisciplineerd volgen van b.v. je sportafspraken die je in je agenda hebt genoteerd;
- beeld je de positieve emoties al in na b.v. het sporten;
- praat niet te veel met jezelf, discussieer niet met jezelf over ‘zou ik nu wel gaan, het regent, en ik heb veel werk, enz.’. Veel van die interne discussies monden uit in ‘excuses’;
- interne attributie : zie de reden waarom je iets niet of wel doet bij jezelf, en niet bij anderen of bij situationele factoren. Je beslist zelf om te gaan sporten, en ga dus niet direct kijken naar het weer, het vele werk, enz. JIJ hebt dit zelf in handen.
En ‘last but not least’ : beloon jezelf na een actie in het kader van je nieuwe gewoonte, b.v. door stil te staan bij een betere conditie, door erover te vertellen bij vrienden, door een energiek gevoel achteraf, ...
Veel succes!
