Velen onder ons hebben de neiging om – af en toe of vaak – zaken uit te stellen. Soms omdat we andere zaken prioriteit hebben (moeten) (ge)geven, soms ook omdat we – eerlijkheidshalve – iets niet of minder graag doen. We zien er tegenop en daardoor ‘praten’ we tegen onszelf en zeggen we dat dit morgen met meer frisse moed kan gebeuren, dat we dan meer geconcentreerd kunnen werken ...
Enkele belangrijke oorzaken van uitstelgedrag zijn o.a.:
- minder gemotiveerd zijn voor bepaalde taken of bepaalde onderdelen van de job; minder interesse ervoor hebben;
- faalangst en schrik voor een negatieve beoordeling van iemand;
- negatief perfectionisme (je legt je eigen lat heel hoog waardoor je zaken uitstelt);
- de doelen van iets niet goed begrijpen of minder overzicht hebben over iets;
- weinig discipline aan de dag kunnen leggen;
- aangetrokken worden door afleidingen en onderbrekingen;
- ervan overtuigd zijn dat men alleen beter / goed kan werken onder (zware) druk;
- ...
Het werken aan je eigen uitstelgedrag vertrekt vanuit een analyse van de oorzaken. Als je bijvoorbeeld heel snel afgeleid bent, dan is het zorgen voor een ruimte en voor tijd waarin je niet ‘gestoord’ wordt (en je dit ook meldt aan anderen), essentieel.
Nog andere tips om te werken aan je uitstelgedrag zijn:
- bepaal prioriteiten: maak een lijst van de taken en sorteer ze op ‘echte’ prioriteiten; werk er gedisciplineerd aan;
- stel realistische doelen en deadlines zodat het werk behapbaar wordt (dus werk in zeer kleine delen die je stap voor stap afwerkt);
- zoek steun bij collega’s en medewerkers en maak een afspraak dat je bijvoorbeeld tegen de middag ‘dit’ in orde wilt hebben;
- beloon jezelf, bijvoorbeeld met een korte koffiepauze of een wandelingetje rond het gebouw of je woonst;
- blijf actief en zorg voor voldoende beweging en frisse lucht zodat je energiek blijft (en niet te moe wordt);
- let op je eigen interne conversaties en ontdek patronen die maken dat je begint uit te stellen (bv. als je iets vervelends hebt meegemaakt, dat je jezelf dan ‘sust’ dat het allemaal niet zo erg is als je een taak – die er los van staat – niet aanpakt);
- ten slotte: wees ook niet te streng voor jezelf, af en toe uitstellen hoort bij het werkleven, zolang het maar geen systematiek wordt.
Veel succes!
