Bij besprekingen zijn er vier verschillende manieren waarop mensen overleggen, met voorstellen omgaan, en dus discussiëren. Vaak zijn het gewoontes in de houding om met moeilijke bespreektopics om te gaan. Het kan gaan om aangeleerd gedrag (dat in een bepaalde context aangemoedigd wordt zoals bijvoorbeeld bij politieke, moeilijke belangensituaties) of om een manier van doen die aansluit bij zijn of haar persoonlijkheid.
Laat ons even een nieuw idee of een nieuw voorstel nemen waarover gediscussieerd wordt. We kunnen dan meestal vier verschillende discussietypes ontdekken:
- De foutenvinder of foutenzoeker. "Het idee is goed … MAAR …" wat betekent: men vindt het idee NIET goed. De 'maar' schrapt eigenlijk het eerste deel. Het is vaak een heel vermoeiende bespreking, want enerzijds lijkt men mee te veren, maar anderzijds slaat men ook de deur dicht. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen bedenkingen of bemerkingen mag geven. Alleen is het vaak niet productief om met 'ja, maar …'-personen te overleggen, zonder voorstellen, oplossingen, adviezen te geven.
- De dictator. Deze persoon zegt vanuit zijn of haar houding bij een nieuw idee vaak gewoon "NEEN." of "Zo doen we dit hier niet!". Duidelijk, kort en weinig bespreekbaar. Het voordeel is dat dit klaar en helder is. Het nadeel is dat het ontmoedigend werkt en elke gezonde bespreking bijna onmogelijk maakt.
- De betweter. Deze persoon zegt "Neen, het is geen goed idee WANT …". Daarna komen allerlei argumenten die vooral het eigen kunnen, kennen en weten moeten demonstreren. Dat is ook een heel vermoeiende situatie want men voelt dat de argumenten vooral vanuit het demonstreren van het eigen kennen en kunnen komen.
- De doordenker. Deze persoon zegt: "Ja, en we zouden nog dit kunnen doen, of dat …". Het kan ook zijn dat iemand zegt: "Vrij goed idee, en we kunnen dit nog bijschaven door x of y, of verfijnen door a en b …". Of: “Ik denk nog even na over het idee en zie mogelijkheden om a, b en c nog te doen.". Kortom, men staat open voor de positieve en sterke zaken in het idee of voorstel en men kijkt hoe het nog verfijnd kan worden. Dat is een aangename en aanmoedigende aanpak die energie geeft.
In wie herken jij je jezelf en met welk discussietype zit jij vaak rond de tafel?
(cf. boek: 50 succesmodellen van M. Krogerus en R. Tschäppeler)
